II դարում արդեն իսկ հայտնվում են գրություններ հետևյալ խոսքերով. «Ողջոյն քեզ, Մարիամ, լի շնորհօք», որը հունարեն լեզվով էր: III դարում հայտնվում են աղոթքներ՝ ուղղված Աստվածածնին, օրինակ. «Քո ողորմության ներքո»:

Տիրամոր առանձնահատուկ սրբության ու դերի մասին գաղափարը անընդհատ զարգանում և հասունանում էր: Եկեղեցին հասկանում էր, որ Աստվածածինը չէր կարող առնչություն ունենալ մեղքի հետ, քանզի նա ընտրվել էր Մարմնավորված Աստծո մաքուր տաճարը դառնալու համար:

Վերջապես, 1854թ. դեկտեմբերի 8-ին Պիոս IX պապը հռչակեց հավատքի ճշմարտությունը՝ առ այն, որ Սուրբ Աստվածածինը դեռ Սբ. Աննայի արգանդում զերծ է եղել սկզբնական մեղքից, որն ամբողջ մարդկությունը ժառանգել է Ադամից ու Եվայից:

Մարիամը նոր Եվան է, անմեղ աղավնի է, ով մարդկությանը բերում է քավության և վերածննդի բարի լուրը՝ Քրիստոսով: Այն լուրը, որ մեղքը վերջին խոսքը չէ և որ Նրանով մեզանից յուրաքանչյուրը հաղթել է մեղքը:

Աստծո շնորհը ուժեղ է ամեն մեղքից: Մարիամը մեր Բարեխոսն ու Մայրն է: Շարունակելով Սբ. Պողոս առաքյալի միտքը, ով ասում էր. «Որովհետև, ինչպես մեկ մարդու անհնազանդությամբ շատ մեղավորներ եղան, նույնպես և մեկի հնազանդությամբ շատ արդար պիտի լինեն: Բայց օրենքը մեջտեղ ընկավ, որպեսզի հանցանքները բազմանան, որովհետև, ուր որ մեղքը շատացավ, շնորհն առավել ևս շատացավ» (Հռմ. 5, 19-20), ինչպես Եվայի միջոցով մենք դարձանք մեղքի և նախատինքի կրողներ, այնպես էլ Մարիամի միջոցով դարձանք շնորհի և ողորմության կրողներ՝ Աստծո ողորմությամբ:

Պողոսը խոսում է Ադամի և Քրիստոսի մասին, բայց դա արդար է, per analogiam, նաև Սուրբ Կույս Մարիամի հանդեպ: Ի՞նչ է դա նշանակում մեզ համար: Այն, որ նա, ով ընդունում, երկրպագում, ընդօրինակում և գնում է դեպի Տիրամայրը, ծածկվում է Նրա շնորհի թիկնոցով:

Նա ինքն է պայքարում մեզ համար, Նա մեր գոյության ու կոչման, մեր մարդկության գեղեցկության սրբապատկերն է, Նա նաև մեր հույսն է՝ լի շնորհներ ձեռք բերելու և Քրիստոսով փրկվելու համար:

Մարիամը մեր հոգևոր հաղթանակի գրավականն է՝ այն պայքարում, որ մենք մղում ենք՝ շնորհի և մեզանում Աստծո ներկայության համար:

Հունարեն բառը, որը դարձել է Մարիամի տիտղոսը. «Կեխարիտոմենե»՝ լի շնորհօք, ինչպես Նրան կոչում է Գաբրիել Հրեշտակապետը, մեզ համար ևս դարձել է կոչ, որ Մարիամի հետ միասին, ում խոնարհությունը Աստծո կամքի առջև, վստահությունը Նրա խոսքին և հավատարմությունը կործանեցին սատանային, ուրեմն՝ մենք էլ կհաղթենք չարին մեր մեջ և մեր շրջապատում:

Այդ պատճառով շատ կարևոր է սիրել Մարիամին, ապավինել Նրան կյանքի բոլոր դժվարին և անհույս իրավիճակներում, անվերապահորեն հավատալ, որ Նա կպաշտպանի ու կփրկի մեզ: Չտրվել մեղքին, ամեն անգամ վայր ընկնելուց հետո բարձրանալ և շարունակել ընթացքը: Մաքրվել Ապաշխարության խորհրդի միջոցով և ամրապնդվել Կյանքի Հացով՝ Սուրբ Հաղորդությամբ: Հետևել Մարիամին և սովորել Նրանից՝ ինչպես հավատալ և սիրել:

Եթե մենք գտնվում ենք Նրա թիկնոցի տակ, ապա մեզ ոչ մի վտանգ չի սպառնում, եթե մենք գնում ենք հավատքի ուղիով Նրա ձեռքը բռնած, ապա ճանապարհից չենք շեղվի և Նա անպայման մեզ կտանի Իր Որդու Թագավորություն:

Հ. Պետրոս Ծ. Վրդ. Եսայան

Թարգմ.՝ Նաիրա Բաղդասարյան