2017թ., ինչպէս յայտնի է, լրացաւ Պորտուգալիայի Ֆաթիմա գիւղի մօտ 1917թ. մայիս-հոկտեմբեր ամիսներին Մարիամ Աստուածածնի երեւումների 100-ամեայ յոբելեանը: Ամբողջ Կաթողիկէ Եկեղեցին աշխարհի տարբեր անկիւններում տօնեց այս պատմական ահռելի կարեւորութեան իրադարձութեան յոբելեանը՝ տարբեր հոգեւոր միջոցառումներով, դարձեալ վերլուծութիւնների, խորհրդածութիւնների կենտրօն դարձան Աստուածամօր շուրթերով երեք փոքրիկ հովիւներին յայտնուած մարգարէութիւնները կամ երեք գաղտնիքները, իւրաքանչիւրս առիթներ ունեցանք վերստին արժեւորելու Սուրբ Վարդարանի աղօթքի արժէքը մեր կեանքում, Աստուածամօր զօրեղ բարեխօսութեան արժէքը՝ մեր անձնական, ընտանեկան եւ հասարակական կեանքում:

Հայ կաթողիկէ հաւատացեալների համար եւս այս յոբելեանը հոգեւոր կեանքի զարգացման, աշխուժացման մի խթան եղաւ: Զանազան համայնքներում տեղի ունեցան տարբեր միջոցառումներ, միասնական Վարդարանի աղօթքներ, թափորներ:

Շիրակի մարզի Հովտուն հայ կաթողիկէ փոքրիկ համայնքը, որ յայտնի է յատկապէս իր երիտասարդների եւ մանուկների աղօթասիրութեամբ եւ ջերմեռանդութեամբ, եւս իր սէրն արտայայտեց Աստուածամօր եւ Ֆաթիմայի երեւումների յոբելեանի նկատմամբ: 2017-ի ընթացքում համայնքի հոգեւոր հովուի առաջնորդութեամբ կազմակերպուեցին մշտական Վարդարանի աղօթքներ՝ իւրաքանչիւր Սուրբ Պատարագից առաջ, թափորներ՝ Ֆաթիմայի Աստուածամօր արձանիկի հետ միասին, հոգեւոր երգերով եւ աղօթքներով:

Վերջին՝ եզրափակիչ միջոցառումը տեղի ունեցաւ 2017-ի նոյեմբերի 12-ին: Հանդիսաւոր Սուրբ Պատարագը, երիտասարդների խնդրանքով, մատուցուեց գիւղի խոնարհուած հունական եկեղեցում, որ ավերուած վիճակում է մնացել 1920թ. թուրքական ջարդերից յետոյ, բայց եղել է մշտապէս գիւղում վերաբնակուած հայ կաթողիկէ ընտանիքների սիրելի աղօթատեղին: Աստուածամօր արձանիկը եկեղեցու կիսափուլ պատերի ֆոնին խորհրդանշական մի իմաստ էր ստացել եւ յոյս, որ մօտ ապագայում գիւղում կլինի մի նոր եկեղեցի՝ որպէս վերածնուած եւ կենսունակ հայ կաթողիկէ հաւատքի խորհրդանիշ եւ ազդարարիչ: Արձանիկը յիշեցնում էր նաեւ 100 տարի առաջ Ֆաթիմայում, գիւղի հարեւանութեամբ դաշտի մեջ, մի ծառի վրայ տեղի ունեցած հրաշափառ երեւումները, որոնք փոխեցին ոչ միայն Պորտուգալիայի, այլեւ ամբողջ Եվրոպայի եւ Կաթողիկէ Եկեղեցու պատմութիւնը, ինչպէս նաեւ՝ ըմբռնումը Աստուածամօր դերի եւ բարեխօսութեան:

Տ. Յովսէփ Քհնյ. Գալստեանն իր քարոզի ընթացքում խնդրեց հաւատացեալներին իրենց ընտանիքները, համայնքը յանձնել Աստուածամօր խնամքին, որ երբէք չի ուշանայ, ինչպէս չի ուշացել անցած տասնամեակների ընթացքում, որի վկայութիւնն այսօր փոքրիկ համայնքի հաւատարմութիւնն է իր հոգեւոր եւ ազգային արմատներին, մէկ եւ Սուրբ Ընդանրական Եկեղեցուն:

Տ. Յովսէփը ուշադրութիւն հրաւիրեց օրուայ Աւետարանի հատուածում Յիսուսի խօսքերի վրայ՝ ուղղուած Յայրոսի աղջկան՝ մի՛ վախեցիր, այլ միայն հաւատա՛: Այս խօսքը պէտք է լինի իւրաքանչիւր հաւատացեալի կեանքի առանցքը, դժուարութիւնների, նեղութիւնների ժամանակ՝ զօրեղագոյն խարիսխն ու ապաւէնը, ասաց քահանան եւ քաջալերեց լինել աւելի ջերմեռանդ՝ նուիրուելով Սուրբ Կոյսի միջնորդութեանը՝ մշտապէս առաւել մեծ սիրով փափագելով ընդունել Տիրոջ Սուրբ Հաղորդութիւնը:

Սուրբ Պատարագից յետոյ հաւատացեալները թափորով, Սուրբ Վարադարան աղօթելով եւ երգելով՝ շրջեցին գիւղի փողոցներում եւ աղօթեցին իրենց համայնքի համար՝ աւարտելով արարողութիւնը դարձեալ եկեղեցում, Աստուածամօր արձանիկի առջեւ ծնրադիր, հետեւալ աղօթքով.

Փառաւորեալ եւ օրհնեալ Սուրբ Կոյս Աստուածածին Մարիա՛մ, մատո՛ զաղաչանս մեր Որդւոյ Քո եւ Աստուծոյ մերոյ, փրկել զմեզ ի փորձութեանց եւ յամէնայն վտանգից մերոց: