Տիեզերահռչակ մեծ զորավար և Քրիստոսի վկա Սբ. Գէորգը  (անունը նշանակում է՝ երկրագործ), ծնվել է 3-րդ դարում, Կապադովկիայի Մաժակ քաղաքի մոտ (այժմ՝ Կեսարիա), ապրել է Դիոկղետանիոս և Մաքսիմիանոս կայսրերի օրոք:

Մանկությունը անցկացրել է Պաղեստինում: Ընդգրկվել է զինվորական ասպարեզ և դարձել հազարապետ, երբ դեռ երեսուն տարեկան էլ չկար:

Դիոկղետիանոս չարաբարոյ կայսրը՝ իր տեղակալի Մագնենտիոսի խորհրդով, մի խիստ հրովարտակ է հանում ընդդեմ քրիստոնյաների, որ այն քրիստոնյաները, ովքեր հանձն չէին հառնում զոհաբերություն կատարելու աստվածների համար, պետք է մեռնեին չարաչար մահով:

Եվսեբիոս Կեսարացին ակնարկելով այս հրովարտակը՝ գրում է.

-Երբ Նիկոմիդիայում հրովարտակ ելավ ընդդեմ քրիստոնյաների, մեկը (Ս. Գէորգը) աստվածային նախանձով վառված՝ պատռեց այդ հրովարտակը: Եվ այդ մեկը, ով հայտնի էր իր սխրագործություներով, սպասում էր, որ իր այս համարձակության համար չարաչար տանջանքների կարժանանար:

Սակայն Ս. Գէորգը ոչ միայն չվախեցավ, այլ նաև քաջալերեց մյուս քրիստոնյաներին՝ ասելով.

-Մի՛ վախեցեք նրանցից ովքեր կարող են մարմինը մեռցնել, բայց ոչ՝ հոգին: Հիշեցե՛ք տերունական ճշմարիտ ավետիսը թե՝ «Ով ինձ ուրանա մարդկանց առջև, ես էլ նրանց պետք է ուրանամ Աստծո առջև»:

Ս. Գէորգը ամբողջ ավագանու ներկայությամբ ասում է.

-Ես քրիստոնյա եմ, ո՛վ թագավոր և կանգնած եմ ձեր առջև: Ասացեք ո՞ր հանցանքների համար եք ուզում կորստյան մատնել արդար քրիստոնյաներին: Միթե՞ հանցանք է պաշտել կենդանի Աստծուն: Մենք խոստովանում ենք ամենասուրբ Երրորդությունը՝ Հայր, Որդի ու Սուրբ Հոգի, որ ամեն ինչ ստեղծեց: Եւ մենք մահից հետո հավիտենական կյանքի հույս ունենք: Իսկ դուք՝ հեթանոսներդ, միաստվածությունը բազմաստվածության եք վերածում՝ տարբեր առասպելներ հորինելով: Այդ ամենը սատանայի գործն է, որ իր հետևորդներին դեպի կորուստ է տանում:

Մագնենտիոսը զարմացած հարցրեց Ս. Գէորգին.

-Ո՞վ ես դու, որ այդքան հանդգնությամբ ես խոսում:

Քաջ նահատակը պատասխանեց.

-Իմ առաջին անունը քրիստոնյա է, բայց մարդիկ ինձ Գէորգ են կոչում, որովհետև Աստված ուզում է, որ պտղաբերեմ իր այգու մեջ:

Դիոկղետիանոս կայսրը, որ քաջ ճանաչում էր առաքինի զորավարին ասաց.

-Գէո՛րգ, մենք գիտենք, որ դու իմաստուն ու քաջ ես: Բայց իմացի,ր, որ քո այդ համարձակությամբ քեզ կկործանես: Եթե ուզում ես մեծ պատվի արժանանալ, ապա արի ու զոհ մատուցիր աստվածներին:

Գէորգը պատասխանեց.

-Քո խոստումներով չես կարող իմ բարեպաշտությունը խախտել: Երանի դու էլ ճանաչեիր ճշմարիտ Աստծուն և երկնքի թագավորությանը արժանանայիր, որովհետև քո իշխանությունը ժամանակավոր է:

Դրանից հետո թագավորը հրամայեց հրապարակում կախել նրան ու աղիքները հանել:

Երբ կատարեցին թագավորի հրամանը, արյունը ցայտեց սրբի մարմնի շուրջը, բայց գեղարդի կապարը ծալվեց:

Այս տեսնելով՝ Դիոկղետիանոսը հրամայեց, որ նրան բանտ նետեն: Սատանայի խորհրդով թագավորն ու իր խորհրդակիցները շինել տվեցին մի մեծ անիվ, որը ամեն կողմից սրերով էր պատված: Երբ նրան մեքենայի տակ դրեցին մարմինը չարաչար հոշոտվեց:

Եվ ահա երկինքը որոտաց և երկնքից մի ձայն ասաց.

-Քաջալերվի՛ր Գէորգ, որովհետև քո Փրկիչը քեզ պետք է զորացնի:

Եվ Աստծո հրեշտակն իջավ ու ազատեց նրան տանջանքներից:

Այնտեղ գտնվողները ասում էին.

-Մե՜ծ է քրիստոնյաների Աստվածը:

Ս. Գէորգը Դիոկղետիանոսին ու Մագնենտոսին գտավ տաճարի մեջ աստվածներին զոհ մատոցելիս և ասաց նրանց.

-Ահավասիկ ես այստեղ եմ: Իմացե՛ք, որ կենդանի է իմ Աստվածը:

Թագավորն ասաց.

-Միթե՞ դու Գէորգն ես, թե նրա ստվերն ես:

Մագնենտոսն ասաց.

-Գէորգին է նման:

Ս. Գէորգն ասաց.

_Այո ես եմ, Հիսուս Քրիստոսի ծառա Գէորգը: Ետ դարձե՛ք ձեր մոլորությունից և ճանաչեցե՛ք ճշմարիտ Աստծուն:

Մի քանի զորականներ դարձի եկան և ասացին.

-Մեծ է քրիստոնյաների Աստվածը: Նա է միակ ճշմարիտ Աստվածը և Նրանից բացի այլ Աստված չկա:

Թագավորը հրամայեց նրանց բոլորին կոտորել: Զորականները կառափնարան գնալիս միաբերան ասում էին.

-Տեր Հիսուս, ընդունիր մեզ քեզ խոստովանողների խմբի մեջ և արժանացրու մեզ երկնքի արքայության պսակին:

Եվ այսպես նահատակվեցան սրբերը:

Աղեքսանդրիա թագուհին ևս դարձավ քրիստոնյա:

Թագավորը սա իմանալով՝ հրամայում է Գէորգին թաղել կրի անշեջ գուբի մեջ մինչև որ մարմինը խաչեն և այրեն:

Կատարեցին հրամանը և երեք օր հետո մարմինը ողջ առողջ դուրս հանեցին կրի մեջից:

Աղեքսանդրիա թագուհին սա լսելով՝ առավել ևս ամրապնդվեց իր հավատքի մեջ և իր պատճառով դարձի եկան նաև մյուս զորականները:

Թագավորը կանչում է Ս. Գէորգին ու հարցնում.

-Ասա՛՝ ո՞վ կենդանացրեց քեզ:

-Եթե լսեք, դարձյալ չեք հավատա: Սակայն իմացի՛ր, որ ինձ տանջանքներից փրկեց Հիսուս Քրիստոսը՝ Աստծո որդին:

Թագավորը հարվածել տվեց սրբի բերանն ու մտրակեց ամբողջ մարմինը:

Ապա Մագնենտիոսի խորհրդով թագավորը կանչել տվեց անվանի կախարդ Աթանասիոսին և նրան պատրաստել տվեց երկու դեղ: Առաջին դեղը խմելուց հետո նրա միտքը պետք է փոխվեր ու նա թագավորին պետք է հնազանդվեր: Իսկ երկրորդ դեղը խմելուց հետո պետք է մահանար: Ս. Գէորգը երկուսն էլ խմեց, սակայն նրա հետ ոչինչ տեղի չունեցավ: Սա տեսնելով՝ Աթանասիոսը ևս դարձի եկավ: Թագավորը սպանեց կախարդին, իսկ Գէորգին նորից բանտ ուղարկեց:

Մագնենտիոսն ասաց, որ քրիստոնյաները հավատարիմ մարդիկ են և նրանց կարելի է շահել միայն սիրաշահելով:

Թագավորը սիրաշահելով՝ ասաց Ս. Գէորգին.

-Եթե ինձ հնազանդվես ու անմահ աստվածներիս զոհ մատուցես, ապա մեծ անուն ու պատիվ կշահես:

Ս. Գէորգն ասաց, որ այս անգամ կլսի նրան.

-Ու՞ր են աստվածներդ, տար ինձ նրանց մոտ:

Երբ կռատուն տուն մտան, կայսրը տարավ Գէորգին, որ զոհի աստվածներին: Ս. Գէորգը կուռքին ասաց.

-Ինձ ասե՛ք՝ իրական աստվա՞ծ եք:

Դևի ոգին, որ կուռքի մեջ էր ասաց.

-Ո՛չ, մենք աստվածներ չենք: Աստված մեկն է, որ ստեղծեց երկինք ու երկիրը: Մենք սատանաների վերածված ապստամբ հրեշտակներ ենք:

Ս. Գէորգն ասաց.

-Ուրեմն ինչպե՞ս եք համարձակվում մնալ այստեղ, Աստծո ծառայի ներկայությամբ:

Եվ ահա դևերը խույս տվեցին տաճարից, և կուռքերը մեծադղորդ գետնին ընկան  ու խորտակվեցին:

Քրմերը սա տեսնելով՝ ասացին.

-Թագավո՛ր, տա՛ր այս կախարդին, որ կործանեց բոլոր կուռքերը:

Դու ինձ խոստացար Ապոլոնին զոհ մատուցել, ինչու՞ այս արարքը գործեցիր:

Աղեքսանդրիա թագուհին ասաց.

-Ճշմարիտ է Գէորգի Աստվածը, որ նմանն հրաշքներ է գործում:

Թագավորը զայրանում է և թագուհուն՝ Գէորգի հետ միասին դատապարտում մահվան:

Թագուհի Աղեքսանդրիան Աստծուն աղոթելով՝ իր սուրբ հոգին ավանդեց: Իսկ Ս. Գէորգը աղոթեց Աստծուն, որ հեթանոսները ճանաչեն ճշմարիտ լույսը ու դառնան Աստծուն: Ապա ասաց զինվորներին.

-Կատարե՛ք ձեր թագավորի հրամանը: Եվ իսկույն կտրեցին նրա գլուխը Քրիստոսի 303 թվին:

Ս. Գէորգի մարմինը տարան Պաղեստին՝ Դիոսպոլիս քաղաք կամ Ռամլե ավան: Այնտեղ ասորիների եկեղեցում նրա նշխարները ցուցադրվում էին մինչև 13-րդ դարը: Այնտեղ կա նաև Ս. Գէորգին նվիրված մի եկեղեցի:

Աղբյուր՝ Վարք Սրբոց

Արևելահայերենի վերածեց՝ Նաիրա Բաղդասարյանը