1 հունիսի, 2016թ.

2016թ. մայիսի 30-ին Հռոմի Սբ. Նիկողայոս Տոլենդինացի եկեղեցում` Հայ Կաթողիկէ Պատրիարքական` Բեյրութի  թեմի օգնական Արհ. Գերապայծառ Գևորգ եպիսկոպոս Ասատուրյանի նախագահությամբ տեղի ունացավ  Արժ. Տեր Միքայել սարկավագի հուղարկավորության արարողությունը: Ներկա էին   Լևոնյան վարժարանի տեսչական և աշակերտական կազմը,  Մխիթարյան միաբանության հայրեր, Անարատ Հղության առաքինազարդ հայ քույրեր, Ռադիովատիկանի տնօրինության ներկայացուցիչներ և աշխատակիցներ, Ֆրանցիսկոս Սրբազան Քահանայապետի մամլո քարտուղար` Հայր Ֆեդերիկո Լոմբարդին, Արդարության և Խաղաղության Քահանայապետական խորհրդի քարտուղար` Գերպ. Թոմազին, հոգևոր հայրեր,  ինչպես նաև  սրկ. Տեր Միքայելի հարազատներն ու ծանոթները:

Միշել Ճենճյանը ծնվել է 1945թ. հուլիսի 13-ին Հալեպում, ուր և անցել է նրա մանկությունը: Երիտասարդ տարիքում Միշելի ծնողները նրան ուղարկում են սովորելու Լիբանանի Զմմառի նորընծայարանը, ապա 18 տարեկանում նրան ուղարկում են սովորելու Հռոմի Լևոնյան վարժարան` ուր և ուսանում է Փիլիսոփայություն և Աստվածաբանություն բաժիններում: Ուսումը ավարտելուց հետո վերադառնում է իր ծննդավայր և նվիրվում Եկեղեցու ծառայությանը: Միևնույն ժամանակ, Միշելը  ընտրում է ամուսնական կյանքը և ամուսնանում Սոնա Նյուրբեթլեյանի հետ: Կարճ ժամանակ անց, Միշելը նրա հետ տեղափոխվում է  ապրելու Ֆրանսիայի Լիոն քաղաքում: Այստեղ ծնվում են նրանց երկու դուստրերը` Քրիստին ևՄիշելը:

Ութսունական թվականներին, այդ ժամանակվա  Հռոմի Լևոնյան Վարժարանի մեծավոր` Հայր Գևորգ Վրդ.  Զապարյանը, Տեր Միշել Ժանժեին  խնդրում է տեղափոխվել  Հռոմ և իրեն աջակցել, Ռադիովատիկանի հայկական բաժնի գործունեությունը  առաջ տանելու նպատակով։

1991 թ-ին Միշել Ժանժեն  հաջորդում է  Հայր Գևորգ Վրդ.  Զապարյանին  և դառնում Ռադիովատիկանի հայկական բաժնի  տնօրենը: Նա այն պաշտոնավարում է մինչեւ 2011 թվականը: Միևնույն ժամանակ Միշել Ժանժեն  նվիրվում է  Հռոմի Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցուն  ու Հռոմի Հայ համայնքի ծառայությանը:

Սարկավագ Միշել Ժանժեն սարկավագական կարգը ընդունել  է 1994.թ-ի հունվարի 16-ին:  Բոլորի կողմից նա ճանաչված էր որպես բազմակողմանի գիտությամբ և ձիրքերով օժտված մի անձ. օրինակելի և համեստ, խոնարհ և պատրաստական նվիրումով ու մանավանդ անձնազոհ ծառայությամբ Եկեղեցուն ու համայնքին:

Ռադիովատիկանի հայկական բաժնի  տնօրենի պաշտոնը թողնելուց հետո էլ, Միշել Ժանժեն շարունակում էր թիկունք կանգնել  Ռադիովատիկանի անձնակազմին ու սատարել նրանց գործունեությունը:

2016թ. մայիսի 28-ին Միշել Ժանժեն Ռադիովատիկանի հայական բաժնի 50 ամյակի գործունեության տարեդարձի առթիվ, մեծ ուրախությամբ օգնում է տոնակատարության պատրաստություններին: Սական, նույն օրը առավոտյան Միշել Ժանժեն իր հոգին ավանդում է առ Աստված:

Լևոնյան վարժարանի Սուրբ Նիկողայոսի հայկական եկեղեցին լի էր հավատացյալների բազմությամբ, իսկ սա վկայում է այն մասին, որ Միշելը սիրված ու հարգված մարդ էր: Իր խոսքում նշեց Արհ. Տեր  Գևորգ եպիսկոպոս Ասատուրյանը:

«Սիրելի Միշել, ես երբեք չէի ուզենա այսօր այստեղ գտնվել ու ականատես լինել  այս արարողությանը, կնախընտրեի քեզ տեսնել իմ հետ խորանին վրա, ես երբեք չէի սպասում, որ այսօր քու թաղումը կկատարեմ:

«Ան ցորենի նման ցանուեցաւ աշխարհի վրայ ու դարձաւ պտղաբեր ամենուրէք տարածելով ժպիտ ու բարիք»:

«Պարտականությունդ եղավ լիուլի Աստծո խոսքը հասցնելու ամեն տեղ: Ողբում եմ քեզ համար, առանց համոզվելու, որ դու մեկնել ես իսկապես: Շնորհակալ ենք քո բարի օրինակի, զոհողություններիդ համար. Դու,՛ որ ոչ չասեցիր եւ ոչ մեկին, բոլորին  հասար ու բոլորին տվիր ժպիտ եւ ուրախություն»:

Ապա Գերապայծառ Ասատուրյանը  ննջեցյալի հարազատներին ու բոլոր ներկաներին փոխանցեց Ամենապատիվ  Հոգևոր  Տիրոջ ցավակցությունները, ինչպես նաև այն մարդկանց մխիթարական խոսքերը, ովքեր չէին կարողացել  մասնակցել հուղարկավորությանը:

Խօսք առավ նաև  Լևոնյան վարժարանի մեծավոր`  Գերհարգելի Նարեկ Ծ. Վ. Նամոյանը, ով  նշեց  թե  հանգուցյալի համար Եկեղեցին ու Վարժարանը եղել են նրա  օջախը: Ապա  հավելեց, որ հայ կաթողիկէ Եկեղեցին կորցրեց մի  մեծ նվիրյալ ծառա:

Վատիկանի Ձայնասփյուռի տնօրինության անունից խօսք առավ Ֆեդերիկո Լոմբարտին, ով  բարձր գնահատեց հանգուցյալի  Ռադիովատիկանի մեջ մատուցած 30 տարվա ծառայությունը և  աշխատանքը,  նշելով, որ Միշելը բոլորի կողմից սիրված անձ էր  ու ծառա Եկեղեցու ու իր ազգի համար:

Իր խոսքը ուղղելով Միշելի տիկնոջն ու աղջիկներին Ֆեդերիկո Լոմբարտին ասաց.

«Ցավում և ողբում եմ նրա մահը»:

Հայր Լոմբարտին  իր  խոսքից հետո, կարդաց նաև Զմմառի Վանքի մեծավորի ցավակցական նամակը:

Բոլոր ցավակացական խոսքերից հետո Միշել Ժանժեի դուստրերը` Միշելը և Քրիստին գեղեցիկ խոսքերով հիշեցին իրենց հոր առաքելությունները և շնորհակալություն հայտնեցին իրենց հորը՝ բարի  հիշատակների ու ուսուցումների համար:

Ըստ Ռադիո Վատիկանի հայկական բաժնի հրապարակման