«Պատերազմեցի բարի պատերազմը, ավարտեցի ընթացքս, պահեցի հավատը» (Բ Տիմ. 4:7):
14 փետրվարի, 2016թ.
2016թ.փետրվարի 13-ին Գյումրիի Սրբոց Նահատակաց Մայր Տաճարում Սուրբ Պատարագ մատուցվեց առաքինազարդ քույր Աղվիթա Տեր-Ղուկասյանի համար: Քույր Աղվիթա Տեր-Ղուկասյանը ի Տեր հանգչեց փետրվարի 13-ին:
Սուրբ Պատարագը մատուցեց Գերպ. Հայր Գառնիկ վարդապետ Հովսեփյանը, առընթերակայությամբ Արժ. Տ. Գրիգոր ավագ քահանա Մկրտչյանի և Արժ. Տ. Նարեկ քհն. Թադևոսյանի: Ներկա էին Անարատ Հղության Հայաստանում ապրող առաքինազարդ հայ քույրերը, Երևանում և Սպիտակում ծառայող Գթության քույրերը, Տիրամայր Հայաստանի կուսաստանի սաները ինչպես նաև քույր Աղվիթայի հարազատները, հավատացյալներ:
Սուրբ Պատարագի քարոզի ընթացքում Հայր Գառնիկ վարդապետ Հովսեփյանը իր խոսքն ուղղելով հավատացյալներին՝ ասաց հետևյալը.
«Ես եմ կյանքը և Հարությունը. և ով որ ինձ հավատա արժանի պիտի լինի երկնքի արքայությանը»: Գերապատիվ վարդապետներ, արժանապատիվ տեր հայրեր, առանքինազարդ քույրեր և շատ սիրելի հայ ժողովուրդ, այսօր այստեղ հավաքված ենք միասիրտ, միաշունչ մեր Սուրբ և Անմահ պատարագը և ապա հոգեհանգստյան պաշտոնը կատարելու մի դիտավորության` մեր շատ սիրելի քույր Աղվիթա Տեր-Ղուկասյանի հոգու փրկության համար: Մարդը ինչքան, որ ապրի, ի վերջո իր մահկանացուն պիտի փակի մահով…
Մեր շատ սիրելի Աղվիթա Տեր- Ղուկասյանը իր ամբողջ կյանքը նվիրեց Աստծուն , իր ամբողջ կյանքը նվիրեց եկեղեցուն ծառայելուն և իր ամբողջ կյանքը նվիրեց հայ ազգի դաստիարակության համար: Այսօր կարող ենք ասել Պողոս Առաքյալի այն խոսքերը որտեղ ասում է .«Ո՛վ Տեր ես այժմ ընթացս կատարեցի և ինձ կսպասե անթառամ պսակը»:
Քույր Աղվիթային մաղթում ենք բարի ճանապարհ: Մենք այսօր պիտի հանձնենք մարմինը մայր հողին, որտեղից որ մենք բոլորս առնված ենք: Մարմինը կհնաձնենք մայր հողին, սակայն հոգին կբարձրանա Աստծո մոտ: Սիրելի հավատացյալներ, մահը երջանկություն է, մահը ուրախություն է մեզ համար, մահը դարձյալ երկրորդ վերածնունդ է : Այստեղ գտնվող յուրաքանրյուրի նպատակը մեկն է ՝ ժառանգել Երկնքի Արքայությունը: Մեր գերագույն նպատակն է՝ պատրաստվել Երկնքի Արքայությանը: Եվ վստահ ենք, որ մեր շատ սիրելի քույր Աղվիթան Աստծո աջ կողմը նստած է և վայելում է մեր Տիրոջ փառքն ու պատիվը …
Արհ. Տ. Ռաֆայել արքեպս. Մինասյանի անունից խորին և սրտագին ցավակցություններ ենք հայտնում նախևառաջ Անարատ հղության միաբանության մեծավոր մորը, ինչպես նաև՝ այստեղ գտնվող բոլոր քույրերին՝ խնդրելով Աստծուց, որ քույր Աղվիթային արդարների հետ դասի»:
Յավարտ Սբ. Պատարագի, ներկաներին իր սրտի ցավակցական խոսքն ուղղեց նաև Տիրամայր Հայաստանի կուսաստանի մեծավորուհի առաքինազարդ քույր Արուսյակ Սաճոնյանը.
«Մեր սիրելի քույր Աղվինթան իր ամբողջ կյանքի ընթացում ծառայեց Աստծուն՝ ազգին դաստիարակելով և առաջնորդելով երիտասարդ սերունդներ իր Աստվածատուր մարզիչի տաղանդով: Որպես օրիորդ Աշխեն Տեր- Ղուկասյան, նա եղել է իմ մարզանքի դասատուն, որն իր հետաքրքիր դասերով խորապես տպավորում էր մեզ բոլորիս: Որպես քույր Աղվիթա, նա եղել է Բեյրութի նշանավոր Հռիփսիմյանց բարձրագույն վարժարանի բասկետբոլի մարզիչ: Բեյրութից մեծավորների հրամանով նա տեղափոխվեց Բոսթոն, որտեղ ևս բասկետբոլի խումբ կազմեց և, ի զարմանս բոլորի, 20 ամյա երիտասարդ աշակերտներ էր մարզում և մրցում նրանց հետ: Սակայն երկար տարիների աշխատանքը հյուծեցին ք. Աղվիթայի մարմինը, ուստի նրան ընտրություն տրվեց հանգստանալու Հռումում կամ Հայաստանում, հայրենասիրության ուժեղ կանչը նրան բերեց հայրենիք՝ Տիրամայր Հայաստանի կենտրոն:
Այն ութ ամիսների ընթացքում, երբ Քույր Աղվիթան մեզ հետ մնաց, նա դարձավ մեր կենտրոնի բոլոր երեխաների գուրգուրանքի և հոգածության առարկան: Ինքն էլ եղավ բոլորի ուրախության պատճառն ու հրճվանքը՝ մասնակցելով երեխաների երգ ու պարին:
Ուզում եմ խորին ցավակցություններս հայտնել իր հարազատներին, որոնք եկել են հրաժեշտ տալու: Թող Քույր Աղվիթայի հոգին անշեջ մնա մեր բոլոր սրտերում»:
Սբ. Պատարագից հետո կատարվեց թաղման կարգը: Առաքինազարդ քույր Աղվիթայի աճյունն ամփոփվեց Անարատ Հղության քույրերի գերեզմանոցում:
Լիլիթ Մկրտչյան