«Խոստովանահայրը պետք է լինի ողորմածության նախանձախնդիր ծառան»:
Մարտի 23-ի մասնավոր ունկնդրության ժամանակ Ն. Ս. Ֆրանցիսկոս Սրբազան Քահայապետը Պողոս VI սրահում ընդունեց Առաքելական Ապաշխարության ատյանի կողմից կազմակերպված խոստովանահայրերի 32-րդ դասընթացի մասնակիցներին։
Ըստ Նորին Սրբության, Եկեղեցին «ապրում է ողորմածություն ցուցաբերելու անհագ ցանկությամբ, որն իր վերապրածի պտուղն է ՝ շնորհիվ Հոր անսահման ողորմածության և Նրա համապարփակ զորության» (Evangelii gaudium 24): Հետևաբար անխզելի կապ կա Եկեղեցու միսիոներական կոչման և նրա ողորմածության միջև՝ հանուն բոլոր մարդկանց փրկության: Սա հատկապես վերաբերում է խոստովանահայրերի ծառայությանը Մեծ Պահքի ընթացքում, – ընդգծեց Սրբազան Քահանայապետը.
«Խոստովանահոր պատրաստակամությունը դրսևորվում է ավետարանական կեցվածքում: Ամենից առաջ, բոլորին ընդունել առանց նախապաշարմունքների, քանզի միայն Տերը գիտի, թե ինչ կարող է անել շնորհը սրտերում: Այնուհետև մեծահոգաբար լսել եղբայրներին և մեղքերին թողություն տալ՝ առատաձեռնորեն բաշխելով Աստծո ներումը: Ուղեկցել ապաշխարության ճանապարհին և համընթաց քայլել հավատացյալների հետ՝ առանց որևէ հարկադրանքի, համբերությամբ և մշտական աղոթքով»:
Խոստովանահայրը պետք է ինքն իրեն ընդունի որպես մեղավոր և լինի ողորմածության նախանձախնդիր ծառան, քանի որ միայն այդ դեպքում «խոստովարանները մարդկանցով լեցուն կլինեն»։ Նորին Սրբությունն ընդգծեց, որ տեղական Եկեղեցիների հովվական ծրագրերում միշտ պետք է լինի Հաշտության Խորհրդի ծառայությունը.
«Ես նկատի ունեմ, որ խոստովանահայրեր պետք է լինեն ամեն մի տաճարում և սրբավայրում, ես նախ և առաջ մտածում եմ խոստովանահոր կանոնավոր և երկարատև ներկայության մասին ամեն մի հովվական թաղամասում, ինչպես նաև եկեղեցիներում, որտեղ ծառայում են վանական համայնքները, որպեսզի միշտ հերթապահ խոստովանահայր լինի։ Թո՛ղ խոստովարանները երբեք դատարկ չմնան»։
Իրականացնելով ողորմածության առաքելությունը՝ Եկեղեցին պետք է հավատացյալներին նախապատրաստի «սիրո հանդիպմանը»՝ այդ ամենի մասին հոգալով երեխաների առաջին իսկ խոստովանության ժամանակ: «Անհատական խոստովանությունը արտոնյալ ճանապարհ է, քանի որ այն նպաստում է Աստվածային ողորմածության հետ անձնական հանդիպմանը, որին սպասում է յուրաքանչյուր ապաշխարող սիրտ»: Համայնքային ապաշխարության արարողությունների ժամանակ պետք չէ հրաժարվել անհատական Խոստովանությունից:
Ժամանակակից աշխարհում, ընդգծեց Սրբազան Քահանայապետը, ցավոք սրտի, «ատելության և վրեժխնդրության օջախների պակաս չկա», ուստի խոստովանահայրերը կանչված են «ողորմածության օջախները» շատացնելու համար, քանզի ոչինչ այնպես չի հալածում և հաղթում չարին, ինչպես Աստվածային ողորմածությունը:
Իր ելույթի ավարտին Նորին Սրբությունը կոչ արեց Առաքելական Ապաշխարության ատյանին նորից բացահայտել «ողորմածության բնական շարունակության կարևորությունը»՝ 2025թ. մոտալուտ Հոբելյանին ընդառաջ:
«Շնորհակալ եմ ձեր ամենօրյա աշխատանքի և ողորմածության գետերի համար, որոնց ջրերով մարելու եք չարի կրակը և վառելու Սուրբ Հոգու կրակը»:
Վատիկան Նյուզ, ռուսական բաժին
Թարգմանեց՝ Նաիրա Բաղդասարյանը