Մեկ ամիս առաջ Ն. Ս. Ֆրանցիսկոս Սրբազան Քահանայապետը հանձնարարեց Սուրբ Աթոռի Սրբադասման  վարչությանը հրապարակել որոշում՝ 15-ամյա պատանի Կարլո Ակուտիսի երանացման համար (1991-2006): Իր հետսինոդական Christus vivit ուղերձում Սրբազան Քահանայապետն այս պատանուն ներկայացնում է որպես օրինակ երիտասարդության համար՝ նոր տեխնոլոգիաների նկատմամբ նրա ցուցաբերած ողջամիտ վերաբերմունքի համար:

Ո՞վ էր Կարլոն: Այդ մասին պատմում է Նիկոլա Գորին, ով հանդիսանում է Ակուտիսի երանացման գործընթացի փաստարկողը և հեղինակը նրա կենսագրության, որ կոչվում է «Համակարգչային հանճարն երկնքում» և որը տպագրվել է Վատիկանի LEV հրատարակչության կողմից:

«Կարլոն շատ անկեղծ էր բոլորի նկատմամբ, հատկապես, ամենակարիքավորների, ուշադրություն չէր դարձնում նրանց էթնիկ ծագմանն ու դավանանքին», – ընդգծում է երանացման գործընթացի փաստարկողը: Կարլո Ակուտիսը ծնվել է 1991թ. Լոնդոնում և ապրել է Միլանում: 2006թ. նա մահացել է սուր լեյկոզից Լոմբարդիայի Մոնցա քաղաքում և Աստծո ծառա է հռչակվել 2018թ. ամռանը: 2019թ. ապրիլի 5-ին նրա աճյունը հանդիսավոր ձևով տեղափոխվեց Ասսիզիի Սանթա-Մարիա-Մաջորե սրբավայր՝ տեղի արքեպիսկոպոս մոնսենյոր Դոմենիկո Սորենտինոյի խնդրանքով: Սուրբ Պատարագը գլխավորեց Իտալիայի Եպիսկոպոսական խորհրդաժողովի նախագահ կարդինալ Գուալտյերո Բասետտին, արարողությանը ներկա էին բազմաթիվ հավատացյալներ ու քահանաներ: Ներկայումս ապագա երանելիի աճյունը հանգչում է սպիտակ սարկոֆագի մեջ՝ շրջապատված լույսով, որը կարծես սավառնում է հին սրբավայրի կողային պատի մոտ:

Կարլոյին միշտ բնութագրել են որպես լիովին սովորական մի տղայի՝ ճիշտ այնպիսի սովորություններով, որոնք ունեին իր հասակակիցները. նա սիրում էր սովորել, ֆուտբոլ խաղալ և շփվել ուրիշների հետ: «Սակայն,–ընդգծում է Նիկոլա Գորին,–նա իր համար մի հիանալի ընկեր էր գտել՝ Հիսուսին: Նա ցանկանում էր այդ թանկարժեք Գանձով կիսվել բոլորի հետ, դրա համար էլ դարձավ առաքյալ: Ինչպե՞ս: Շնորհիվ ինֆորմատիկայի, ինչն ամենից շատ էր սիրում»:   Պատանին ստեղծել էր Սուրբ Հաղորդության հրաշքներին նվիրված մի վիրտուալ հարթակ, որպեսզի բոլորին պատմեր Հիսուսի հետ իրական հանդիպման ուրախության մասին:

Նիկոլա Գորին որոշ հատվածներ է մեջբերում իր «Համակարգչային հանճարն երկնքում» գրքից, ինչպես նաև ապագա սրբի մասին «Իմ մայրուղին՝ դեպի Երկինք» վավերագրական ֆիլմից, որը թողարկել է «Հաղորդակցման արհեստանոց» (Officina della Comunicazione) բերգամական մեդիաընկերությունը՝ Vatican Media-յի հետ համատեղ: Երանացման գործընթացի փաստարկողի խոսքերի համաձայն՝ Կարլոն «հանճար է եղել, քանի որ նույնիսկ առանց հատուկ կրթության, նա կարողանում էր ստեղծել համակարգչային ծրագրեր՝ ավելի լավ, քան դա անում էին մասնագետները, ինչպես նաև օգտագործել ԶԼՄ-ները՝ մարդու ավետարանացման ու առաջընթացի համար»:

Նրա հոգևոր հիմնասյուններն էին հանդիսանում Սուրբ Կույս Մարիամը և Սուրբ Հաղորդությունը, որոնց հետ նա ամեն օր հանդիպում էր եկեղեցու խորանի մոտ, ինչպես նաև՝ աղքատներին օգնությունը, որոնց նա անդադար փնտրում էր: Տանը նա խնդրում էր ուտելիքի մնացորդները դնել փակ ամանների մեջ, որպեսզի փոխանցեր տեղի աղքատներին: «Երեկոյան, -պատմում է Նիկոլա Գորին, – նա իր ծնողների հետ միասին քայլում էր Միլանի փողոցներով և վերմակներ ու տաք ուտեստներ էր բաժանում անօթևաններին»: Տղան ճիշտ բնորոշում էր տալիս փողին և բարկանում էր, երբ ցանկանում էին նրան գնել երկրորդ զույգ կոշիկը: Բացի այդ, հավելում է երանացման գործընթացի փաստարկողը, «նա ամեն շաբաթ հավաքում էր գրպանի փողերը, որը նրան տալիս էր իր ընտանիքը և բաժանում էր կարիքավորներին՝ Միլանի Սբ. Ֆրանցիսկ Ասսիզեցու անվան բարեգործական կենտրոնում»:

Երբ Կարլոն առավոտները հեծանիվով վարժարան էր գնում, ընդգծում է Գորին, «նա կանգ էր առնում, որպեսզի խոսեր դպրոցի մոտ գտնվող տների դռնապանների հետ, հատկապես փախստականների, ովքեր այլ կրոններ էին դավանում»: Երանացման գործընթացում ներառված է նաև մավրիտանացի աշխատողի մկրտության պատմությունը, որ ծառայում էր Ակուտիսների տանը: «Այս մարդը վկայում է, որ նա քրիստոնյա հավատացյալ է դարձել՝ Կարլոյի շնորհիվ, ընդ որում այս տղայի վկայությունն ու սկզբունքային հետևողականությունն ավելի մեծ դեր են խաղացել, քան նրա խոսքը», – ընդգծում է երանացման գործընթացի փաստարկողը:

Հոսպիտալացումից անմիջապես հետո Կարլոն իր ծնողներին ասաց. «Ես իմ ​​բոլոր տառապանքները, որոնք ստիպված կլինեմ կրել, նվիրում եմ Տիրոջը՝ հանուն Հռոմի Սրբազան Քահանայապետի ու Եկեղեցու կարիքների, որպեսզի ազատվեմ  քավարանից և ուղիղ Երկինք հասնեմ»:

Նա միշտ փորձում էր ցույց չտալ իր ցավը. «Կան մարդիկ, ովքեր ինձանից շատ են տառապում, – պատասխանում էր նա բուժքույրերին, ովքեր հարցնում էին նրա վիճակի մասին: Եվ ավելացնում էր. «Մայրիկին չասեք: Նա հոգնել է և միայն անհանգստանալու է»:

Վատիկան Նյուզի ռուսերեն բաժնից թարգմանեց՝ Նաիրա Բաղդասարյանը